Ondanks onzekerheid blijven de deelnemers positief
Donderdag 3 september was de derde bijeenkomst ter voorbereiding op de eerste NPSB herstelreis. Terwijl corona als donkere wolk boven het evenement hangt, overheerste positiviteit en energie onder de deelnemers.
Uiterst onzeker
Voor deze bijeenkomst was de groep wederom op uitnodiging van Stichting Waardering Erkenning Politie (WEP) te gast op De Basis in Doorn. Directeur van het WEP, Bryan Rookhuijzen heette de deelnemers van harte welkom. Hij benadrukte het belang van het ondernemen van betekenisvolle activiteiten in collegiaal verband. Daarna werd de groep bijgepraat over de stand van zaken. Ondanks dat de Atlantic Coast Challenge doorgaat ligt de 14-dagen quarantaine regel voor reizigers naar het Verenigd Koninkrijk dwars. Of de groep daadwerkelijk op donderdag 8 oktober naar Cornwall vertrekt is dus uiterst onzeker.
Bewegen
Na de zakelijke mededelingen en het bijpraten was het tijd voor een beweegmoment. Terwijl buiten het hemelwater met bakken uit de lucht kwam werd de groep in tweeën gesplitst. Een deel trotseerde weer en wind en een deel bleef binnen voor een training in de oefenzaal. Beide groepen kregen een afwisselende training voorgeschoteld. Na de inspanning was het tijd voor ontspanning in de vorm van yoga. Docente Karin Weinberg verzorgde een yogales van anderhalf uur. Dit bleek niet voor iedereen even ‘ontspannend’. Er werd dan ook regelmatig gelachen om de eigen stramme spieren.
Meerwaarde
Het bestuur van de stichting NPSB ondersteunt de eerste NPSB herstelreis inclusief het voorbereidingstraject. En ook al is het op dit moment onzeker of de reis in oktober kan doorgaan, wordt de meerwaarde van het inzetten van sport bij herstel nu al duidelijk zichtbaar. Een van de deelneemsters aan de reis schreef na afloop van de eerste bijeenkomst een persoonlijk verhaal over haar ervaringen met de herstelreis. Met haar toestemming publiceren we het verhaal.
**********************************************
Daar ging ik dan. Naar de Basis in Doorn voor een gesprek met Michel en Jacqueline.
Een gesprek of ik mee zou mogen met een groep collega’s die de herstelreis naar Cornwall gaan maken. Een gesprek met twee personen die de verbinding maken tussen ziek zijn en herstellen door sportief bezig te zijn. Een manier die mij aanspreekt.
De herstelreis is een challenge genaamd “ATLANTIC COAST CHALLENGE” .
In drie dagen tijd met de hele groep een afstand afleggen van 3x een marathon.
De groep wordt opgedeeld in wandelaars/joggers-wandelaars/hardlopers.
Ieder legt, binnen eigen kunnen, de afgesproken afstand af en geeft dan het stokje door.
Totdat we samen de eindstreep hebben gehaald.
Ik had hier nog nooit van gehoord, maar vond het een geweldig idee.
In verbinding met elkaar sportief bezig te zijn aan je herstel, om zo je doel te bereiken. Weer vertrouwen in jezelf en je eigen kunnen krijgen. Daarin zit voor mij de kracht en de uitdaging.
Daar ging ik dan. Weer terug naar huis.
IK MAG MEE, wat een fijn gevoel. Ook heel spannend want het gevoel geeft ook paniek.
KAN IK DIT WEL met mijn beperkingen? Een ding is zeker. Ik ga er voor!
Daar ging ik dan. De eerste bijeenkomst. Best wel spannend om een ieder te ontmoeten.
Je vraagt je toch af of je een klik zult hebben.
Het betrof een groep mensen vanuit verschillende werkplekken. Allen met een gevulde rugzak. Wat mij opviel was de overtuiging van een ieder om door te gaan. Allen hadden we verschillende redenen om mee te doen aan de Challenge. Voor de meesten gold het willen afsluiten van een moeilijke periode. Door te ervaren dat herstel ook op sportieve wijze bereikt kan worden.
Jeroen en Jeroen waren ook aanwezig. Zij zullen Michel en Jacqueline ondersteunen in onze begeleiding. Beiden, net als Michel en Jacqueline, sporters in hart en nieren en mensen die zich inzetten om doelen via de sport te bereiken. Na deze indrukwekkende kennismaking was er tijd voor ontspanning door inspanning. Even lekker uitwaaien! Wandelen, joggen of rennen door de bossen.
Daar ging ik dan. Weer terug naar huis.
Wat een prachtige eerste ontmoeting. Dit smaakte duidelijk naar meer.
Nu maar hopen dat corona onze finish niet beïnvloedt.
We wachten af. Ondertussen blijven we zoveel mogelijk trainen volgens de trainingsschema’s en vragen we aan elkaar welke schoenen en horloges we het beste kunnen kopen. We voelen een sportieve verbroedering en verbinding.
SAMEN GAAN WE DIT DOEN.
Deelneemster ACC Marian
